Een korte wandeling bij Duunsche Landen naar de Hunze
Een korte wandeling bij Duunsche Landen, van parkeerplaats naar de Hunze: bos op het opgewaaide zand van de uitblazingskom, bloemrijk grasland, in ere herstelde oude meanders van de Hunze en als doel de Hunze zelf.
Startpunt van de wandeling is de parkeerplaats van Duunsche Landen bij de uitblazingskom, waar ook de fietsroute start. Door op onderstaande groene linkjes te klikken kun je snel naar het betreffende onderdeel van de wandeling op deze pagina. Ook zie je in de tekst groene linkjes om snel naar boven naar de kaart terug te gaan.
Onderaan deze pagina heb je ook nog de mogelijkheid om door te klikken naar meer informatie over een aantal onderwerpen. Bijvoorbeeld over planten en dieren die we tijdens onze eigen wandelingen hier gezien hebben.
A: Uitblazingskom
De parkeerplaats ligt op een bijzondere plek. De ijstijden herleven als we hier om ons heen kijken. We staan hier namelijk middenin de ‘uitblazingskom Duunsche Landen’, een aardkundig monument, die met een doorsnede van ruim één kilometer de grootste is van Drenthe en misschien wel van Nederland.
De Duunsche Landen vormen een prachtige hogere rug aan de oostkant van de kom. De rug is onderdeel van de wal van de uitblazingskom en bestaat uit dekzand. Deze rug is meermaals opnieuw opgestoven. Met name in het bosje langs de bocht van de weg De Bulten is nog een gaaf stukje van deze opeenvolgende dekzand en stuifzandafzettingen aanwezig.
Het panorama paneel op de parkeerplaats vertelt meer over de geschiedenis : hoe de uitblazingskom is ontstaan door windwerking tijdens de laatste ijstijd. Ook kun je informatie lezen over bijzondere planten en dieren die hier voorkomen.
Van de parkeerplaats af loop je het fietspad op langs de bosrand. Volg de rode pijltjes op de kaart van A naar B, C en D.
Je ziet mooi grillig gevormde eiken op de zandduinen. Deze duinen vormen de hoge rand van de uitblazingskom. Als je geluk hebt kun je tijdens de wandeling misschien sporen van de das vinden. Dassen wroeten met hun snuit in de grond, op zoek naar regenwormen, kevers of slakken. Ze eten ook o.a. zaden en noten, alleseters dus. Of misschien zie je een pootafdruk in modder. Dassen zijn nachtdieren en schuw, overdag houden ze zich schuil in hun holen en moeten ze niet gestoord worden.
B: Waterwingebied
We bevinden ons in een waterwingebied. Er wordt hier grondwater opgepompt door de WMD: Waterleidingmaatschappij Drenthe . Het is dus extra belangrijk dat het gebied niet vervuild raakt met allerlei foute stoffen. Voor de picknickbanken gaan we straks scherp schuin naar links, maar het is leuk om eerst even door te lopen om bij de peilbuis (B) te kijken.
Je kunt hier aflezen hoe hoog het grondwater op het moment staat. Is het hoger of lager dan op de foto van 5 februari 2021? Het drinkwater wordt uit veel diepere lagen gehaald, 50 tot 100 meter diep. Daar is het water beter beschermd tegen invloeden van buiten.
Volg de route van de rode pijltjes op de kaart over het brede pad het bosje in, op weg naar de kwelwaterbuis (C).
C: Kwelwaterbuis
Een eindje na een pad naar rechts zie je een kwelwaterbuis.
Regenwater is op de hogere Hondsrug diep de grond ingezakt. Er zijn veel plekken waar het daarna niet naar boven kan door ondoordringbare diepe keileemlagen in de grond. Langzaam zoekt het water zich diep in grond een weg naar het lager gelegen Hunzedal, het kan wel tot 200 jaar onderweg zijn. Ondertussen wordt het gezuiverd door alle lagen waar het doorheen komt en neemt het mineralen op. Onder andere ijzer- en kalkzouten. Alleen op plekken waar de keileemlaag onderbroken is kan het water als kwelwater weer naar boven komen. Dat gebeurt op meerdere plekken tussen de Hondsrug en de Hunze.
Je ziet dat het ijzer direct met zuurstof gaat reageren als het boven komt. Er ontstaat een roestbruine kleur en een heel dun laagje op het oppervlak van het water dat op olie lijkt. Dat is het niet. Het is een vliesje dat o.a. bestaat uit ijzerfosfaten. Als je er met een vinger doorheen gaat zie je dat het laagje openbreekt en niet weer terugvloeit, geen olie dus! Het kan mooie kleuren opleveren als er licht op valt. Het kwelwater vormt hier een klein beekje richting de oude meander van de Hunze.
Keer bij de kwelwaterbuis en volg de rode pijltjes op de kaart naar links. Je steekt 2x de oude meander over.
Bloeiende planten onderweg
Onderweg zie je in de zomer veel bloeiende planten. Het gebied wordt aan het eind van de zomer gemaaid om het te verschralen. Zo kunnen er steeds meer verschillende planten gaan leven die houden van voedselarme grond.
Tip: zoek de plant!
Tip: zoek de plant!
D: Hunze
Je loopt naar de Hunze, ook vaak als Oostermoerse Vaart aangegeven op kaarten. Bij de grote brug (D) zie je goed dat de Hunze hier nog gekanaliseerd is. Het water stroomt keurig tussen de beide kades. Op de meeste plekken zijn de dijken veel verder van de Hunze af opnieuw aangelegd en heeft de Hunze opnieuw ruimte gekregen om te meanderen en om over te stromen in natte periodes (in het kader van het Hunzeproject). Hier bij Duunsche Landen zijn de dijken dus niet verplaatst.
Er leeft veel vis in de Hunze. Er is voor gezorgd dat vissen weer ongehinderd op kunnen trekken naar de bovenloop om daar te paaien in het voorjaar, bijvoorbeeld de winde. Langs de Hunze leven ook steeds meer bevers. Op veel plekken langs het water kun je sporen zien, bijvoorbeeld knaagsporen aan bomen of struiken of loopsporen waar de bevers uit de beek komen. Aan het eind van de fietsroute kun je nog naar een plek fietsen waar deze sporen goed te zien zijn.
Loop nu over het fietspad terug naar de parkeerplaats.
Vogels op de terugweg
Onderweg is het mooi om op de vogels te letten. De veldleeuwerik kan heel lang achter elkaar doorzingen, hoog in de lucht. De graspieper vliegt piepend op uit het gras om een rondje te vliegen. En misschien zie je de grasmus in de bosjes of in hoge, ruige begroeiing: dat is het vogeltje op ons logo bij “van mus tot gras”! Als je op “Geluid van…” onder de foto klikt kun je het geluid van de vogel beluisteren via de website van de vogelbescherming.
Aanwezig: hele jaar, maar “onze” vogels trekken in de winter voor een deel naar Frankrijk en Engeland en Scandinavische leeuweriken kunnen hier dan zijn.
Aanwezig: hele jaar, maar niet steeds dezelfde waarschijnlijk. In de winter zijn bij ons vogels uit Scandinavië, hier broedende graspiepers trekken in de winter naar Zuidwest-Europa. Piek half april en half oktober in verband met doortrekkers.
Aanwezig: half april tot september. Overwintert ten zuiden van de Sahara!
Terug op de parkeerplaats kun je starten met de fietsroute.